Es ist ein Ros entsprungen

Es ist ein Ros entsprungen

Na de zettingen van Vulpius en Praetorius, volgt van laatsgenoemde ook nog een fraaie bewerking van Der Morgenstern ist aufgedrungen uit Musae Sioniae VI (dè bundel voor iedereen die rond Kerst eens iets eenvoudigs en afwisselends wil doen). Ook de rest van het concert is trouwens de moeite. 

Achtergrondinfo bij dit Kerslied

Meer info = kerstliedjes (daar ook de playlist van de video)

Oorspronkelijk een Duits Marialied: de ‘roos’ is in de (mystieke) Middeleeuwse poëzie een vast beeld voor Maria. Protestanten konden dit niet meteen meemaken, en de blijkbaar niet alleen muzikaal inventieve Michael Praetorius kwam op het idee om deze roos te laten verwijzen naar Maria’s kind. Door een regel te wijzigen in het tweede couplet werd de referent aangepast. Dan nog even de verwijzing naar Maria’s ongeschonden maagdelijkheid verwijderen (laatste regel, beetje knullig gewijzigd, maar goed) en ook protestanten konden het zingen zonder gewetensbezwaren. Als u hier klikt krijgt u een vergelijkend overzicht van de verschillende versies (in kolommen naast elkaar – enkel desktop viewable)

Es ist ein Ros entsprungen
aus einer Wurzel zart,
wie uns die Alten sungen,
von Jesse kam die Art
und hat ein Blümlein bracht
mitten im kalten Winter,
wohl zu der halben Nacht.

Das Röslein, das ich meine,
davon Jesaia sagt,
hat uns gebracht alleine
Marie die reine Magd.
Aus Gottes ewgem Rat
hat sie ein Kind geboren
wohl zu der halben Nacht.

Das Blümelein so kleine,
das duftet uns so süß,
mit seinem hellen Scheine
vertreibt’s die Finsternis:
Wahr’ Mensch und wahrer Gott,
hilft uns aus allem Leide,
rettet von Sünd und Tod.