tekst: de aansporing van de ‘omringende landen’ tot de pion ‘Palestijnen’:
“Voorwaarts, hij heeft jouw vak afgepakt… neem het terug!”
Hij = zwarte toren, Israel.
Palestina als pion… geofferd – cartoon
“from the river to the sea…” ?
[column 12 oktober 2023 – NRC Sjoerd de Jong, ingekort}
Gelukkig, Johan Derksen vond het tenminste „niet zo moeilijk”. Hij bedoelde: om een mening te geven over de horror in Israël en Gaza. Nee, want „de Joden hebben er een beetje om gevraagd”, aldus het nationale voetbalorakel op tv. Hij vertolkte hiermee een sentiment dat breder leeft en op sociale media. De jongerenorganisatie van Bij1 die „hoopt” op vrede maar tegelijk de geweldsorgie van Hamas ondersteunt met een uitroepteken voor een “vrij Palestina from the river to the sea”. Als die bevrijding er zo uit moet zien, laat dan maar zitten, beste intersectionele jongens en meisjes aan de zijlijn.
Wat is de grimmige werkelijkheid? Al langer, zeker in activistische kring, heet Israël een ‘racistisch-koloniaal project’. Maar voor welk project staat eigenlijk de ‘zelfverdediging’ van Hamas, een groep die in Gaza de eigen Palestijnse bevolking onder de knoet houdt, militariseert en van Gaza een uitvalsbasis voor terreur heeft gemaakt? Het antwoord moet niet moeilijk zijn, ook niet voor voetbalgeneraals: dat project, aangejaagd door Iran, is de vernietiging van Israël en de vestiging van een islamitische staat waar Joden zijn verdwenen of zich dienen te schikken. Uit het oorspronkelijke – sindsdien aan cosmetische chirurgie onderworpen – handvest van de organisatie spreekt ronduit Jodenhaat, met de reuk van nazipropaganda.1
Wat valt er dan te verwachten? „Meer van hetzelfde” was de sombere conclusie van de Israëlische historicus Benny Morris in een recent YouTube-interview, vóór het huidige geweld. Hij verwachtte een escalerende confrontatie tussen het politiek-religieuze extremisme dat nu in Israël aan de macht is, geobsedeerd door inlijving van heel Eretz Israel, en het jihadisme van Hamas. Die maken we nu mee.
Inmiddels dreigt een catastrofe in Gaza. Eén lichtpuntje: de deconfiture van Netanyahu, de overlever die zich verkocht aan politieke gangsters en nu verantwoordelijk is voor de grootste nationale veiligheidscrisis sinds 1973. De houwdegens met wie hij zich encanailleerde blijken gevaarlijke amateurs, verblind door hun eigen fanatisme.
Amiri over Hamas, Palestina en Israël.
1m 44s. Duitse TV, maandagavond 9 oktober 2023, aan het einde van ‘Tagesthemen’. Over de pogrom* van Hamas in Israel en de feestvierders in Berlijn.
U kunt de Nederlandse vertaling mee volgen via de youtube ondertiteling (caption). Beneden de video het ‘transcript’
De mening van Natalie Amiri
Ik werd vandaag door vrienden gewaarschuwd om me niet met de islamisten in Duitsland te bemoeien.
Toch wel, ik zal spreken. Dit gedrag is onaanvaardbaar. Sinds de Holocaust zijn er in Israël nooit zoveel Joden op één dag vermoord als afgelopen zaterdag, en in Berlijn is er feest, waarbij zoetigheden worden uitgedeeld door Hamas-sympathisanten.
Het mag niet gebeuren in Duitsland, dat mensen denken te kunnen juichen nadat in Israël -alleen al op het vredesfestival – meer dan 250 mensen zijn afgeslacht. De snoepdistributeurs horen bij het solidariteitsnetwerk Samidun, dat bekend staat om zijn antisemitische leuzen, en niet pas sinds gisteren.
In Berlijn kon je dit weekend ‘Lang leve Hamas’ lezen. Swastika’s werden ernaast gespoten. En de Duitse politiek debatteert erover, zoals elke keer, en dan… Niets. Geen overtuigende concepten.
Op Duitse scholen wordt Israel met de passer uit de landkaart gekrast. Vijfdeklassers gebruiken Jood als scheldwoord. De solidariteit met Hamas is wijdverbreid. De identificatie als slachtoffer met Palestina speelt hierbij een rol. Veel mensen zitten al zo lang en zo diep vast in dit slachtofferverhaal dat ze de aanval nu als hun eigen overwinning beschouwen.
Dit is uiterst gevaarlijk. Deze mensen moeten wij oppikken en meenemen (“abgeholt werden” 2). Anders doen de salafistische influencers op internet het wel. Sommigen van hen hebben al een miljoen volgers.
in Berlijn Neukölln vierden enkele tientallen mensen. Het gedachtegoed is echter al lang in de hoofden van duizenden gezaaid. Politici moeten daarom snel met werkende concepten komen. Hopelijk is hen dan niet gezegd ‘dat ze zich toch vooral niet met de islamisten moeten bemoeien.’
Natalie Amiri (journlist, oriëntalist, gemengd Duits-Iraanse origine)
Die Meinung von Natalie Amiri
Ich wurde heute von bekannten gewarnt leg dich nicht mit den Islamisten in Deutschland an.
Oh doch, ich werde etwas sagen. Dieses Verhalten ist inakzeptabel.
Seit dem Holocaust wurden an einem Tag nicht mehr so viele Juden ermordet wie am letzten Samstag in Israel, und in Berlin wird gefeiert, Kuchen verteilt von Sympathisanten der Hamas. Das darf es in Deutschland nicht geben dass hier Menschen denken sie könnten jubeln nachdem allein nur auf dem friedensfestival in Israel mehr als 250 Menschen abgeschlachtet wurden. Die kuchenverteiler gehören zum Solidaritätsnetzwerk Samidun, bekannt für antisemitische Parolen, nicht erst seit dem Wochenende.
In Berlin war am Wochenende zu lesen ‘Lang lebe die Hamas’. Hakenkreuzer sind daneben gesprüht und die deutsche Politik sie debattiert wie jedes Mal und dann, nichts.
Keine überzeugenden Konzepte. an deutschen Schulen wird mit dem Zirkel Israel aus der Landkarte geritzt Fünftklässler benutzen Jude als Schimpfwort. Die Solidarisierung mit der Hamas ist weit verbreitet.
Dabei spielt die opferidentifikation mit Palästina eine Rolle. Viele Menschen stecken so lange und so tief in diesem Opfer-narrativ dass sie den Angriff jetzt als ihren eigenen Sieg wahrnehmen. Das ist hochgefährlich. Diese Menschen müssen abgeholt werden. Ansonsten tun es die salafistischen influencer im Netz.
Die haben bereits teilweise eine Million Follower. In Berlin Neukölln feierten ein paar Dutzende. Das Gedankengut ist schon längst in tausenden Köpfen gesät. Die Politik sollte sich also ganz schnell funktionierende Konzepte überlegen. Hoffentlich hat man ihnen nicht gesagt ‘sie sollen sich bloß nicht mit den Islamisten anlegen’
En nog eentje: 9 oktober: stadion in Teheran. De ‘basijis’ van het regime komen binnen met Palestijnse vlaggen. Een deel van het stadion begint te scanderen: “Steek die vlag in eigen gat”
Pogroms na het einde van de Tweede Wereldoorlog ? [back]
- 1946: in Kielce in Polen (de laatste pogrom binnen Europa). Hierbij verloren 41 Joden het leven. Het definitieve einde van de hoop van Holocaust-overlevenden hun leven in Polen te kunnen voortzetten (beter: heropbouwen).
- 1948: Na het uitroepen van de staat Israël in 1948 vonden in de Arabische wereld veel pogroms plaats.
- In Aden kwamen 80 Joden om het leven (Pogrom van Aden).
- in Caïro meer dan 70
- in Marokko 44
- in Syrië 70
- in Libië een onbekend aantal.
- Dit leidde tot een massale golf van vluchtelingen uit de Arabische wereld naar Israël.
- 1954: laatste pogrom in Marokko in Sidi Kacem (Massacre de Petit-Jean) met twaalf doden.
- 2023: Israel…